ตัวกรองผลการค้นหา
หมาหัวเน่า
หมายถึง(สำ) น. คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่สามารถเข้ากับใครได้, คนที่ไม่มีใครรักหรือคบหา.
คำสุภาพที่ควรรู้ คู่กับคำราชาศัพท์
อักษรย่อโรงเรียนในกรุงเทพมหานคร
หมายถึงไม่มีไครเอาไม่มีไครต้อการ โดนรังเกียจ ไม่มีไครอยากคบด้วย
ภาษาจีน败类
เน่า
ภาษาเกาหลี상하다, 썩다
หมา
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ภาชนะสำหรับตักน้ำขึ้นจากบ่อ ทำด้วยกาบปูเลเป็นต้น, ตีหมา ก็เรียก. (ม. timba).
หมายถึงว. เสียและมีกลิ่นเหม็น เช่น ปลาเน่า เนื้อเน่า.
เล่นกับหมาหมาเลียปาก
หมายถึงวางตัวไม่เหมาะสมกับคนชั้นต่ำกว่าจึงถูกตีเสมอ หรือลามปาม, มักใช้คู่กับเล่นกับสาก สากต่อยหัว
damp off
แปลว่าเน่าเสีย, เน่า
ภาษาจีน腐烂
ภาษาญี่ปุ่น犬
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいぬ
ภาษาเกาหลี개
หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้ อวัยวะเพศของตัวผู้มีกระดูกอยู่ภายใน ๑ ชิ้น ที่ยังคงเป็นสัตว์ป่า เช่น หมาใน (Cuon alpinus) ที่เลี้ยงเป็นสัตว์บ้าน คือ ชนิด Canis familiaris.
