ค้นเจอ 1,429 รายการ

บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท

บัณฑิตย่อมบันเทิงในความไม่ประมาท

บัณฑิตผู้ไม่ประมาท ย่อมได้รับประโยชน์ทั้งสอง

ความประมาท บัณฑิต ติเตียนทุกเมื่อ

บัณฑิตย่อมฝึกตน

ผู้ไม่ประมาท ย่อมไม่ตาย

praise

แปลว่าการสรรเสริญ

N

บัณฑิตย่อมไม่แสดงอาการขึ้นลง

บัณฑิต ย่อมฝึกตน

บัณฑิตย่อมรักษาอินทรีย์

ประมาท

หมายถึง[ปฺระหฺมาด] ก. ขาดความรอบคอบ, ขาดความระมัดระวังเพราะทะนงตัว, เช่น เวลาขับรถอย่าประมาท; ดูหมิ่น เช่น ประมาทฝีมือ. น. ความเลินเล่อ, การขาดความระมัดระวัง, เช่น ขับรถโดยประมาท; (กฎ) กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่. (ส. ปฺรมาท; ป. ปมาท).

บัณฑิต

อ่านว่าบัน-ดิด