ผลการค้นหา

ถ้าเป็นกษัตริย์ แล้ว ไม่โลภ ก็ เป็นกษัตริย์ ที่ดีไม่ได้ ถ้าเป็นนักบวชแล้วโลภ ก็ เป็นนักบวช ที่ดีไม่ได้

กษัตริย์

อ่านว่ากะ-สัด

กษัตริย์

ภาษาจีน; 对贵金属的通称

กษัตริย์

ภาษาญี่ปุ่น王者

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおうじゃ

กษัตริย์

ภาษาเกาหลี왕, 국왕

กษัตริย์

ภาษาญี่ปุ่น王者,国王

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおうじゃ,こくおう

กษัตริย์

หมายถึง[กะสัด] น. พระเจ้าแผ่นดิน, ใช้เต็มว่า พระมหากษัตริย์, คนในวรรณะที่ ๒ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมีอยู่ ๔ วรรณะ ได้แก่ วรรณะพราหมณ์ วรรณะกษัตริย์ วรรณะแพศย์ และวรรณะศูทร. (ส. กฺษตฺริย ว่า ผู้ป้องกันภัย, ชาตินักรบ; ป. ขตฺติย). ว. แท้ไม่มีอื่นปน เช่น ทองเนื้อกษัตริย์, เรียกรูปพรรณที่ทำด้วยโลหะมีราคา เช่น ถ้าทำด้วยเงิน ทอง นาก สลับกัน เรียกว่า สามกษัตริย์.

กษัตริย์

ภาษาจีน王

กษัตริย์

ภาษาจีน国王

กษัตริย์

ภาษาจีน帝王

Shah

แปลว่ากษัตริย์

kingly

แปลว่าที่เกี่ยวกับกษัตริย์, ของกษัตริย์