ค้นหา "ตะกั่ว" ใน คำศัพท์/สำนวนทั้งหมด -

หมายถึงน. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; (โบ) ดีบุก เช่น ตะกั่วทุ่ง ตะกั่วป่า; (วิทยา) ธาตุลำดับที่ ๘๒ สัญลักษณ์ Pb เป็นโลหะสีขาวแกมนํ้าเงิน ลักษณะเป็นของแข็ง เนื้ออ่อน หลอมละลายที่ ๓๒๗.๔ °ซ. ใช้ประโยชน์ผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ สารประกอบของตะกั่วใช้ในอุตสาหกรรมสีทา ตะกั่วและสารประกอบของตะกั่วเป็นพิษต่อร่างกาย. (อ. lead).

พจนานุกรมไทย

steam bronze

แปลว่าโลหะผสมใช้ทำลิ้นและเครื่องประกอบอื่น ๆ เป็นโลหะที่มีส่วนประกอบของทองแดงประมาณ 85 เปอรเซนต์ สังกะสี 3 เปอรเซนต์ ตะกั่ว 5 เปอรเซนต์ และดีบุก 5 เปอรเซนต์

ศัพท์ช่างภาษาอังกฤษ – ไทย

ขี้กั่ว

หมายถึงตะกั่ว ชื่อแร่ธาตุสีขาวนิดหนึ่งใช้ทำเป็นโรคปืน ลูกแห เรียก ขี้กั่ว กั่ว ก็ว่า.

ภาษาอีสาน

ดีบุก, ตะกั่ว

ภาษาจีน锡镴

คำศัพท์ไทย – จีน

Pb

แปลว่า( เคมี ) สัญลักษณ์ของ lead = ตะกั่ว

ศัพท์ช่างภาษาอังกฤษ – ไทย

ผลการค้นหา

จัดเรียง

ภาษา

ประเภทคำศัพท์-สำนวน

ประเภทการค้นหา

ตัวกรองผลการค้นหา