คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

คำศัพท์ภาษาไทย

ตะกั่ว

n

ภาษาญี่ปุ่น

คำอ่านภาษาญี่ปุ่น なまり

พจนานุกรมไทย ตะกั่ว หมายถึง:

  1. น. แร่จําพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; (โบ) ดีบุก เช่น ตะกั่วทุ่ง ตะกั่วป่า; (วิทยา) ธาตุลําดับที่ ๘๒ สัญลักษณ์ Pb เป็นโลหะสีขาวแกมนํ้าเงิน ลักษณะเป็นของแข็ง เนื้ออ่อน หลอมละลายที่ ๓๒๗.๔ °ซ. ใช้ประโยชน์ผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ สารประกอบของตะกั่วใช้ในอุตสาหกรรมสีทา ตะกั่วและสารประกอบของตะกั่วเป็นพิษต่อร่างกาย. (อ. lead).

 ภาพประกอบ

  • ตะกั่ว ภาษาญี่ปุ่นคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - ญี่ปุ่น ตะกั่ว ภาษาญี่ปุ่น 鉛 คำอ่านภาษาญี่ปุ่น なまり หมวด n หมวด n

 คำศัพท์ภาษาไทย - ญี่ปุ่นที่คล้ายกัน

ตรอก,ซอย ตะกั่วบัดกรี ตะกั่วโครเมต หรือเลดโครเมต มีสูตรทางเคมีคือ PbCrO4 หรือเรียกว่าเม็ดสีโครเมี่ยม มักใช้ในอุตสาหกรรมสี ถือว่าเป็นสารเคมีอันตรายตัวหนึ่ง, สารเคมีตัวหนึ่ง ซึ่งเป็นสารอันตราย ส่วนมากเป็นสารในห้องปฏิบัติการเคมี (LABORATORY REAGENT) ตัวเบา,คล่องตัว,ไม่มีภาระ ตารางเวลา ตึงตึง ต่างพันธุ์,ต่างชนิด ต้ม,เคี่ยว ท่อตะกั่ว พิษจากตะกั่ว สีตะกั่ว หินชนวน,ตะกั่วดำ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "ตะกั่ว"

 คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"