ค้นเจอ 36 รายการ

อัปลักษณ์

หมายถึง[อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น รูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาอัปลักษณ์, อปลักษณ์ ก็ว่า. (ส. อปลกฺษณ; ป. อปลกฺขณ).

อัปลักษณ์

คำบาลีอปลกฺขณ

คำสันสกฤตอลฺปลกฺษณ

uglification

แปลว่าการทำให้น่าเกลียด, การทำให้อัปลักษณ์

N

uglifier

แปลว่าผู้ทำให้น่าเกลียด, ผู้ทำให้อัปลักษณ์

N

ugly

แปลว่าน่าเกลียด, ขี้เหร่, อัปลักษณ์, ไม่สวย

ADJ

อัปลักษณ์

อ่านว่าอับ-ปะ-ลัก

อุปมาว่า ยิ่งเลียนแบบก็ยิ่งอัปลักษณ์

ภาษาจีน东施效颦

1.ขี้ริ้วขี้เหล่, อัปลักษณ์, น่าเกลียด 2.ขายหน้า, เสียหน้า 3.หัวเราะเยาะ, เยาะเย้ย, ฉีกหน้า

ภาษาจีน

อัปลักษณ์ชั่วร้าย

ภาษาจีน丑恶

ผู้หญิงอัปลักษณ์, ผู้หญิงขี้เหร่

ภาษาเกาหลี추녀

ขี้ริ้ว ขี้เหร่ อัปลักษณ์ น่าเกลียด หัวเราะเยาะ เยาะเย้ย ฉีกหน้า

ภาษาจีน寒碜

อัปลักษณ์

ภาษาจีน猥琐