ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บัณเฑาะว์, บัณเฑาะก์, eunuch
บัณเฑาะว์
หมายถึง[บันเดาะ] น. กลองสองหน้าขนาดเล็กชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลอง ใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้ง ๒ ข้าง. (ป. ปณว; ส. ปฺรณว).
อ่านว่าบัน-เดาะ
ขับไม้บัณเฑาะว์
หมายถึง[-บันเดาะ] น. วิธีบรรเลงอย่างหนึ่ง; ชื่อเพลงไทยชนิดหนึ่ง.
คำบาลีปณฺฑว
อ่านว่าขับ-ไม้-บัน-เดาะ