ตัวกรองผลการค้นหา
นักเลง
หมายถึงน. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ เช่น นักเลงหนังสือ นักเลงการพนัน; ผู้เกะกะระราน เช่น เป็นนักเลง, นักเลงโต ก็ว่า. ว. มีใจกว้าง กล้าได้กล้าเสีย เช่น ใจนักเลง.
ภาษาจีน流氓
ภาษาเกาหลี깡패
ภาษาจีน地痞
คนใดเป็นนักเลงหญิง นักเลงสุรา และนักเลงการพนัน ย่อมล้างผลาญทรัพย์ที่ตนได้แล้ว ๆ , ข้อนั้นเป็นเหตุแห่งผู้ฉิบหาย
habitual drinker
แปลว่านักเลงสุรา
ruffian
แปลว่านักเลง
พนัน, พนันกัน
ภาษาเกาหลี내기하다
การพนัน
ภาษาญี่ปุ่น賭博
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとばく
พนัน
ภาษาเกาหลี도박
ภาษาจีน赌博