คำศัพท์ไทย – จีน

คำศัพท์ภาษาไทย

นักเลง

ภาษาจีน流氓

คำอ่าน [líu máng]

ภาษาจีน地痞

คำอ่าน [dì pǐ]

พจนานุกรมไทย นักเลง หมายถึง:

  1. น. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ เช่น นักเลงหนังสือ นักเลงการพนัน; ผู้เกะกะระราน เช่น เป็นนักเลง, นักเลงโต ก็ว่า. ว. มีใจกว้าง กล้าได้กล้าเสีย เช่น ใจนักเลง.

 ภาพประกอบ

  • นักเลง ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน นักเลง ภาษาจีน 流氓 คำอ่าน [líu máng]
  • นักเลง ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน นักเลง ภาษาจีน 地痞 คำอ่าน [dì pǐ]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

กระบอง, ท่อน, อันธพาล,นักเลง, คนเสเพล นักเลงที่ชำนาญวิชาฟันดาบ นักเลงหัวไม้ อันธพาล นางเงือก นายพลแกนนำ นิสัยเสีย, นิสัยไม่ดี น่ารัก, น่าเอ็นดู, เฉลียวฉลาด, เฉียบแหลม น้ำพออุ่น ๆ(ส่วนมากหมายถึงน้ำที่ใช้รับประทาน มีความหมายในลักษณะที่เอือมหรือเบื่อหน่าย) หยาบคาย,ใจนักเลง อันธพาล นักเลงหัวไม้ อันธพาลนักเลงโตคนที่เฉลียวฉลาด ใจนักเลง

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "นักเลง"

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"