ตัวกรองผลการค้นหา
ต่างหู
ภาษาจีน耳环
หู
ภาษาจีน耳朵
ปวดหู
ภาษาพม่าနားကိုက္တယ္
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทำเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.
ภาษาเขมรត្រចៀក
ภาษาญี่ปุ่นイヤ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นイヤ
ภาษาญี่ปุ่นイア
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นイア
ภาษาเกาหลี귀
ภาษาญี่ปุ่นイヤリング
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นイヤリング
ภาษาญี่ปุ่น耳
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみみ
นา, ที่นา
ภาษาจีน畎亩
ภาษาเวียดนามTai