คำในภาษาไทย
หู
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทําหน้าที่สําหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทําไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทําเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.
ภาพประกอบ หู
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กรรณ กัณณ์ ต่างหู นวทวาร ผัสส,ผัสส-,ผัสสะ ภควัม รูปธรรม สำรวมอินทรีย์ หก อินทรียสังวร โศรตร โสต,โสต-,โสต-
