ผลการค้นหา

เผา

หมายถึงก. ทำให้ร้อนให้สุกหรือให้ไหม้เป็นต้นด้วยไฟ เช่น เผาเหล็ก เผากล้วย เผาป่า, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้ร้อน เช่น แดดเผา, ทำให้เร่าร้อน เช่น กิเลสเผา, ทำให้หมดไป เช่น เผากิเลส.

ไหม้

หมายถึงเผา ลุก ติดเชื้อ เช่น ไฟเผาเรือน เรียก ไฟไหม้เฮือน อย่างว่า ไฟบ่ไหม้เฮือนใผกะพออยู่ (ภาษิต).

จระจุ่ม

หมายถึง[จะระ-] (กลอน) ก. ใส่, เผา, ทิ้ง, โยน.

roast

แปลว่าเผา

catch alight

แปลว่าวางเพลิง, เผา, จุดไฟเผา

เผา

ภาษาญี่ปุ่น燃える

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นもえる

เผา

ภาษาจีน焚

anneal

แปลว่าเผา, เผาไฟให้อ่อน (เช่นเผาแก้วหรือโลหะ แล้วปล่อยแก้วทิ้งไว้ให้เย็นเพื่อให้อ่อน)

จี่

หมายถึงก. เผา, ใช้เข้าคู่กับคำ เผา เป็น เผาจี่, โดยปริยายหมายความว่า ทอดในกระทะที่ทานํ้ามันน้อย ๆ เช่น แป้งจี่.

เทาะห์

คำบาลีฑห

คำสันสกฤตทห

burn

แปลว่าเผา

ย่าง,ปิ้ง,เผา,อัดรูป

ภาษาญี่ปุ่น焼く

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นやく