ตัวกรองผลการค้นหา
ชีรณ,ชีรณ-,ชีรณะ
หมายถึง[ชีระนะ-] ว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ เช่น ชีรณกถา ว่า นิทานโบราณ, ชีรณฎีกา ว่า ฎีกาโบราณ. (ป., ส.).
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วน, อุบัติเหตุ,สาเหตุ,เหตุ, มูลเหตุ,แสร้ง, มีเจตนา, เจตนา,ดังนั้น, เหตุฉะนั้น, เดิม เก่า, เก่าแก่, เพื่อนมิตรสหาย, มิตรภาพ, ไมตรีจิต,ตาย,ถึงแก่กรรม
ภาษาจีน故
คือเก่า
หมายถึงเหมือนเดิม
เก่า
ภาษาญี่ปุ่น古い
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふるい
ภาษาจีน老旧
ภาษาจีน; 古
พญาธิ
ภาษาพม่าတစ္ေခါင္း
old
แปลว่าเก่า
stale
แปลว่าเก่า, กลายเป็นของเก่า
timeworn
แปลว่าล้าสมัย, เก่า, โบราณ
เก่า, คร่ำคร่า
ภาษาเกาหลี낡다