ผลการค้นหา

โบราณ,โบราณ-

หมายถึง[โบราน, โบรานนะ-] ว. มีมาแล้วช้านาน, เก่าก่อน, เช่น อักษรโบราณ หนังสือโบราณ, เก่า, เก่าแก่, เช่น แพทย์แผนโบราณ ของโบราณ; (ปาก) ไม่ทันสมัย เช่น คนหัวโบราณ. (ป. โปราณ; ส. เปาราณ).

เก่าเหิง

หมายถึงของเก่านมนาน

เก่า

หมายถึงว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า, คำนี้เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คำที่นำมาประกอบ เช่น มือเก่า หมายถึง ชำนาญ, หัวเก่า หมายถึง ครึ ไม่ทันสมัย, รถเก่า หมายถึง รถที่ใช้แล้ว.

เชียรณ์

หมายถึงว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ. (แผลงมาจาก ชีรณ).

ข้าวเหนียว

ภาษาพม่าေကာက္ညင္း

นานแล้ว, เก่า

ภาษาเกาหลี오래되다

เก่า

ภาษาจีน故

old

แปลว่าเก่า

has-been

แปลว่าเก่า, ก่อนหน้า

stale

แปลว่าไม่สด (อาหาร), เก่า, ค้าง, เหม็นหืน (อาหาร)

ตั้งเรียง,เก่า,กล่าว

ภาษาญี่ปุ่น陳

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちん

บุราณ

หมายถึงว. เก่า, ก่อน, เช่น คำบุราณท่านว่าไว้เป็นครู. (สังข์ทอง). (ป., ส. ปุราณ).