ค้นเจอ 1,104 รายการ

หู

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทำเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.

หู

ภาษาเขมรត្រចៀក

อวัยวะ

หู

ภาษาญี่ปุ่นイヤ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นイヤ

n

หู

ภาษาญี่ปุ่นイア

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นイア

n

หู

ภาษาเกาหลี

ต่างหู

ภาษาญี่ปุ่นイヤリング

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นイヤリング

n

หู

ภาษาญี่ปุ่น

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみみ

n

หู

ภาษาเวียดนามTai

อวัยวะ

หู

ภาษาพม่าနားရြက္

หมวดอวัยวะของร่างกาย

ไม่เพราะหู

ภาษาจีน难听

เปิดหู

ภาษาญี่ปุ่น耳を出す

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみみをだす

v

หู

ภาษาเกาหลี