ค้นเจอ 7,508 รายการ

บัณฑิต

หมายถึง[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).

บัณฑิต

ภาษาจีน学士学位

บัณฑิต ย่อมฝึกตน

บัณฑิต

คำบาลีปณฺฑิต

คำสันสกฤตปณฺฑิต

บัณฑิต

แปลว่าผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา

วันอังคาร+3

บัณฑิตย่อมฝึกตน

บัณฑิตพึงทำตนให้ผ่องแผ้วจากเครื่องเศร้าหมองจิต

self-complacent

แปลว่าพอใจตนเอง, พึงพอใจตัวเอง

ADJ

should

แปลว่าสมควร

V

กรณียกิจ

หมายถึงน. กิจที่พึงทำ, หน้าที่อันพึงทำ.

undeserved

แปลว่าไม่สมควร, ไม่เป็นการสมควร

ADJ

ฐิติวัตร

แปลว่าการปฏิบัติอันพึงทำอย่างถาวร

วันอังคาร+3