ผลการค้นหา

ตีหน้า

หมายถึงก. แกล้งทำสีหน้าให้ผิดจากใจจริง เช่น ตีหน้าเซ่อ.

pretend

แปลว่าตีหน้า

ตีหน้าขรึม

ภาษาจีน敛容

วางหน้า

หมายถึงก. ตีหน้า เช่น วางหน้าไม่สนิท วางหน้าเก้อ ๆ.

pretend ignorance

แปลว่าตีหน้าเซ่อ

ยักไหล่และตีหน้ายิ้ม

ภาษาจีน胁肩谄笑

เก๊กหน้า

หมายถึง(ปาก) ก. ตีหน้าขรึมหรือทำหน้าตายเป็นต้น.

ท่าหนึ่งของนักซูโม่ด้วยการตีหน้าคู่ต่อสู้

ภาษาญี่ปุ่น張手

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはりて

ท่าหนึ่งของนักซูโม่ด้วยการตีหน้าคู่ต่อสู้

ภาษาญี่ปุ่น張り手

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはりて

ตีหน้าเซ่อ, แสร้งทำเป็นซื่อ

ภาษาจีน惺惺作态

อย่าตีหน้า "เศร้า" แล้วเดินมาบอกกุว่า "เจ็บ" เพราะกูเป็นพวกตีหน้า "เซ็ง" แต่ "เจ็บ" กว่ามึงหลายเท่า

หน้าเซ่อ

หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่รู้ไม่ชี้หรือทำเป็นไม่รู้เรื่อง เช่น ตีหน้าเซ่อ.