ผลการค้นหา

สมาธิ

หมายถึง[สะมาทิ] น. ความตั้งมั่นแห่งจิต; ความสำรวมใจให้แน่วแน่เพื่อให้จิตใจสงบหรือเพื่อให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง. (ป., ส.).

ขัดสมาธิ

หมายถึง[ขัดสะหฺมาด] ว. นั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้นแล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า, ถ้าเอาขาซ้อนทับกันเรียกว่า ขัดสมาธิสองชั้น, ถ้าเอาขาขวาทับขาซ้าย เรียกว่า ขัดสมาธิราบ, ถ้าเอาฝ่าเท้าทั้ง ๒ ข้างขึ้นข้างบน เรียกว่า ขัดสมาธิเพชร, ขัดสมาธิราบและขัดสมาธิเพชรนั้น เป็นท่าพระพุทธรูปนั่ง. น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิ พระหัตถ์ทั้ง ๒ วางซ้อนกันบนพระเพลา พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย.

ความอดทนเป็นประธาน เป็นเหตุแห่งคุณ คือศีล และ สมาธิ, กุศลธรรมทั้งปวงย่อมเจริญ เพราะความอดทนเท่านั้น

concentrate

แปลว่าทำสมาธิ

distracted

แปลว่าไม่มีสมาธิ, ซึ่งสับสน, งุนงง, วิตกกังวล

meditate

แปลว่าทำสมาธิ, เข้าฌาน

keep one's mind on

แปลว่ามีสมาธิกับ, สนใจ, มุ่งไปที่, เน้นที่

wander

แปลว่าขาดสมาธิ, ฝันกลางวัน

หลับตานึก,ทำสมาธิ,รวบรวมสมาธิคิด

ภาษาญี่ปุ่น瞑想

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นめいそう

สมาธิ

ภาษาญี่ปุ่น定

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นじょう

สมาธิ

ภาษาญี่ปุ่น注意力

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちゅういりょく

สมาธิ

ภาษาญี่ปุ่น集中する

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅうちゅうする