ตัวกรองผลการค้นหา
รตะ
หมายถึง[ระตะ] น. ความสุข, ความสนุก. ก. ยินดี, ชอบใจ, สนุก. (ป., ส. รต ว่า ผู้ยินดี).
shouting
แปลว่าการตะโกน
Mahabharata
แปลว่ามหาภารตะ, มหากาพย์ของอินเดีย
leaded
แปลว่าที่มีสารตะกั่ว (น้ำมัน)
vociferance
แปลว่าการส่งเสียงร้อง, การตะโกน, การร้องเสียงดัง
scrimmage
แปลว่าการตะลุมบอน (กีฬารักบี้), การยื้อแย่ง, การเริ่มต้นเล่นโดยการวางลูกบอลบนพื้นสนาม (อเมริกันฟุตบอล)
scuffle
แปลว่าการต่อสู้กันอุตลุด, การสู้กันชุลมุน, การตะลุมบอน
การตะโกนให้สัญญาณเพื่อให้ทุกคนทำพร้อมกัน,การออกคำสั่ง
ภาษาญี่ปุ่น号令
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นごうれい
อ่านว่าระ-ตะ
มหาภารตะ
หมายถึง[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).
holler
แปลว่าการตะโกน, การร้องเสียงดัง
bollocking
แปลว่าการตะคอก