ตัวกรองผลการค้นหา
ถูกตีพ่ายแพ้แตกหนีกระเจิดกระเจิง ถูกตีพ่ายแพ้แตกไม่เป็นขบวน
ภาษาจีน溃散
ขี้
หมายถึงก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก, อุจจาระ, สิ่งที่ร่างกายขับถ่ายออกมาเกรอะกรังอยู่ เช่น ขี้ไคล ขี้รังแค ขี้หู ขี้ตา, โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่ไม่ต้องการ เช่น ขี้ตะกั่ว, เศษหรือกากที่ออกมาจากสิ่งนั้น ๆ เช่น ขี้กบ ขี้เลื่อย. ว. ใช้ประกอบหน้าคำที่แสดงความหมายในทางที่ไม่ดี เช่น ขี้เกียจ ขี้เหนียว, หรือมักเป็นเช่นนั้น เช่น ขี้หัวเราะ ขี้ขอ.
ภาษาจีน粪
enchanting
แปลว่าชวนมอง
lead on
แปลว่านำไป, ชวนไป
invite
แปลว่าเชิญ, เชิญชวน, เชื้อเชิญ, ชวน
ชวนชม้าย
แปลว่าดึงดูดใจให้ชมอยู่เนือง ๆ
การเรียก,การชวน
ภาษาญี่ปุ่น呼びかけ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นよびかけ
be humorous
แปลว่าชวนขัน
invitation
แปลว่าคำชวน
lost
แปลว่าที่พ่ายแพ้, พลาด, แพ้
propagandize
แปลว่าชวนเชื่อ