ตัวกรองผลการค้นหา
แคะฟัน
ภาษาเกาหลี이를 쑤시다
ก้อนสำลี
ภาษาญี่ปุ่น脱脂綿
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นだっしめん
earwax
แปลว่าขี้หู
ear problem
แปลว่าโรคหู
ต่างหู
หมายถึงน. ตุ้มหู.
ภาษาเกาหลี귀걸이
หู
ภาษาจีน耳子
ภาษาจีน耳环
ภาษาจีน耳朵
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทำเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.
ภาษาเขมรត្រចៀក
ภาษาญี่ปุ่นイヤ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นイヤ