ตัวกรองผลการค้นหา
ทำลาย
หมายถึงก. อาการที่ทำให้สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย, ทำให้พัง เช่น ทำลายกำแพง, ทำให้ฉิบหาย เช่น ทำลายวงศ์ตระกูล, ทำให้หมดสิ้นไป เช่น ทำลายชื่อเสียง ทำลายหลักฐาน. (แผลงมาจากทลาย).
ภาษาเกาหลี전멸시키다
ภาษาจีน破坏
ภาษาจีน打破
ภาษาเกาหลี말살하다
ภาษาเกาหลี피괴하다
ภาษาเกาหลี섬멸하다, 몰살하다, 파괴하다
ภาษาจีน摧
destructive
แปลว่าซึ่งเป็นการทำลาย, ซึ่งชอบทำลาย
destroy
แปลว่าทำลาย
break up
bring something to the ground