นิพพาน
คำบาลีนิพฺพาน
คำสันสกฤตนิรฺวาณ
คำบาลีนิพฺพาน
คำสันสกฤตนิรฺวาณ
อ่านว่านิบ-พาน
ภาษาจีน圆寂
หมายถึง[นิบพาน] น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ก็มี. (จารึกสยาม).
ภาษาจีน涅磐
ภาษาญี่ปุ่น涅槃
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นねはん
nภาษาจีน涅槃
แปลว่านิพพาน
วันอังคาร+4หมายถึง[พะวะกะไส] น. ความสิ้นภพ, นิพพาน. (ส.).
หมายถึง[โมกขะ-] น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. (ป.; ส. โมกฺษ).
หมายถึง[ปาระ-] น. ฝั่ง, ฝั่งตรงข้าม; ที่สุด; นิพพาน. (ป., ส.).