ผลการค้นหา

ปาร,ปาร-

หมายถึง[ปาระ-] น. ฝั่ง, ฝั่งตรงข้าม; ที่สุด; นิพพาน. (ป., ส.).

ปาร

อ่านว่าปา-ระ

ปาร-

อ่านว่าปา-ระ

ปารย์วัชร

แปลว่าผู้มีความสามารถดุจสายฟ้า

ปารวัณ

แปลว่าเพิ่มขึ้น, ขยายขึ้น

บารมี

คำบาลีปารมี ปารมิตา

คำสันสกฤตปารมิตา

จิรปาณ

แปลว่าผู้มีอายุยืน

ปา

หมายถึงก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; (ปาก) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป หรือ ปาเข้าไป, เช่น ค่าโดยสารปาขึ้นไปตั้ง ๑๐ บาท กว่าจะทำงานเสร็จก็ปาเข้าไปตั้ง ๒ ทุ่ม.

ปา

ภาษาจีน投, 扔

throw about

แปลว่าขว้างปา, ปา

throw

แปลว่าปา

รรรรรร

แปลว่าผู้ที่เป็นที่รักของทุกคน