ค้นเจอ 268 รายการ

ขี้ค้าน,ขี้คร้าน

หมายถึงขี้เกียจ

ขี้กะเตอะ

หมายถึงสวะที่ลอยตามน้ำ เรียก ขี้กะเตอะ ตุมปวก ขี้ตุมปวก ขี้เฮอะ ก็ว่า

ขี้กะเทิก , ขี้กะเทอ , ขี้กะเท่อ

หมายถึงเสมหะ ,เสลด

ขี้กะเท่อ

หมายถึงเศลษม์ เศลษม์ เรียก ขี้กะเท่อ.

ดง

หมายถึงป่า ป่าใหญ่ ป่าทึบ ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่นเรียก ดง

ขี้กะตก , ขี้ตก ,ขี้โป้

หมายถึงยางของต้นไม้ที่หล่นลงตามพื้นดิน ใช้เป็นเชื้อเพลิงได้

ดง

หมายถึงป่า

ขี้กะเดียม

หมายถึงรู้สึกจักจี้ เรียก หนักขี้กะเดียม หนักกะเดียม ก็ว่า.

ขี้กะยือ

หมายถึงโรคหอบหืด

ขี้ตั๋ว

หมายถึงขี้โกหก โกหก พุดปด พุดเท็จ พูดโกหกหลอกลวง เรียก ตั๋วะ อย่างว่า อย่ามาตั๋วะให้หล้มตกหล่มดินทราย ตั๋วะให้กำดินทรายหว่านลงในน้ำ เฮ็ดให้เฮียมหลงหล้มตกตมทังหล่ม ตั๋วะให้คาดลาดล้มกลางบ้านมื่นชะเล (ผญา).

ขี้กะตืก

หมายถึงพยาธิ

กะดิกกะดิ้น

หมายถึงอาการแสดงความอยากได้หรือความในใจให้ปรากฏด้วยการเคลื่อนไหวไปมา เรียก กะดิกกะดิ้น เช่น ผู้สาวมักผู้บ่าวก็จะแสดงอาการกะดิกกะดิ้น.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ