ผลการค้นหา

เราเดินทางไปในแดนสัตว์ร้าย ก็ไม่หวาดหวั่น ถึงจะนอนหลับในที่เช่นนั้น ก็ไม่กลัวเกรง คืนวันผ่านไปไม่มีอะไรให้เราเดือดร้อน เรามองไม่เห็นว่ามีอะไรที่จะเสีย ณ ที่ไหน ในโลก เพราะฉะนั้น เราจึงนอนสบาย ใจก็คิดแต่จะช่วยเหลือปวงสัตว์

ความเป็นอยู่ของสัตว์ เป็นการยาก

ความไม่รู้ เป็นมลทินร้ายที่สุด

ความมีสติป้องกันความเลวร้ายได้

หมู่เกวียน เป็นมิตรของคนเดินทาง

ถ้าสัตว์พึงรู้อย่างนี้ว่า ชาติภพนี้เป็นทุกข์ สัตว์ก็ไม่ควรฆ่าสัตว์ เพราะผู้ฆ่าสัตว์ย่อมเศร้าโศก

สัตบุรุษยินดีในการเกื้อกูลสัตว์

สัตว์โลกถูกมฤตยูห้ำหั่น

เมื่อสัตว์จะตาย ไม่มีผู้ป้องกัน

สัตบุรุษ ยินดีในการเกื้อกูลสัตว์

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม