ผลการค้นหา

ผู้มีภูมิปัญญาย่อมไม่พูดพล่อยๆ เพราะเหตุแห่งคนอื่นหรือตนเอง ผู้นั้นย่อมมีผู้บูชา ในท่ามกลางชุมชน ภายหลังเขาย่อมไปสู่สุคติ

คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้

ฝึกตนได้แล้วจึงควรฝึกคนอื่น

เหตุอย่างหนึ่ง ทำให้คนหนึ่งได้รับการสรรเสริญ เหตุอย่างเดียวกันนั้น ทำให้อีกคนหนึ่งได้รับการนินทา

ตนมีทางไป เป็นของตน

คนมิได้เป็นโจรเพราะคำของคนอื่น มิได้เป็นมุนีเพราะคำของคนอื่น

โทษคนอื่น เห็นง่าย แต่โทษตนเองเห็นยาก

คนชั่วฆ่าตัวเองก่อน ภายหลังจึงฆ่าคนอื่น

บุคคลพึงกล่าววาจา ที่ไม่เป็นเหตุยังตนให้เดือดร้อน และไม่เป็นเหตุเบียดเบียนผู้อื่น วาจานั้นแล เป็นสุภาษิต

คนโง่รู้สึกว่าตนโง่ จะเป็นผู้ฉลาดเพราะเหตุนั้นได้บ้าง

ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น

ตนเป็นที่พึ่งของตน