ผลการค้นหา

ไต

หมายถึง(สรีร) น. อวัยวะคู่หนึ่งของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้องใกล้กระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับนํ้าปัสสาวะ; สิ่งซึ่งเป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อ.

ปิหกะ

หมายถึง[-หะกะ] น. ม้าม. (โบราณนิยมแปลว่า ไต).

วักกะ

หมายถึงน. ไต. (โบราณแปลว่า ม้าม). (ป.; ส. วฺฤกฺก).

เครื่องใน

หมายถึงน. อวัยวะภายในของสัตว์บางชนิด เช่น ตับ ไต ไส้ ของวัวและควาย; ตลับสำหรับใส่เครื่องกินหมากที่อยู่ภายในหีบหมากเครื่องยศของฝ่ายใน.

ไข่ดันหมู

หมายถึงน. ไตหมู.

หูด

หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่งขึ้นเป็นไตแข็ง.

โลกาธิปไตย

หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. การถือโลกเป็นใหญ่. (ป. โลกาธิปเตยฺย).

อธิปไตย

หมายถึง[อะทิปะไต, อะทิบปะไต] น. อำนาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน. (ป. อธิปเตยฺย ว่า ความเป็นใหญ่ยิ่ง). (อ. sovereignty).

เอกาธิปไตย

หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองโดยคนคนเดียว. (อ. monocracy).

สาปไตย

หมายถึง[สาปะไต] น. ทรัพย์, สมบัติ. (ป. สาปเตยฺย; ส. สฺวาปเตย).

ตาปลา

หมายถึงน. เนื้อซึ่งด้านเป็นไตแข็งคล้ายตาของปลา มักเป็นที่ฝ่าเท้าหรือนิ้วเท้า.

สิว

หมายถึงน. ตุ่มเม็ดเล็ก ๆ ที่มีหนองเป็นไตสีขาว ๆ อยู่ข้างใน มักขึ้นตามหน้า.