ผลการค้นหา

สรรเสริญ

หมายถึง[สันเสิน, สันระเสิน] ก. กล่าวคำยกย่อง เชิดชู หรือ เทิดทูน เช่น สรรเสริญพระพุทธคุณ, กล่าวคำชมด้วยความนิยมพอใจ หรือเยินยอคุณความดี เช่น สรรเสริญคนที่มีความกตัญญูรู้คุณ, สรเสริญ ก็ใช้.

ชาติ,ชาติ,ชาติ-,ชาติ-

หมายถึง[ชาด, ชาดติ-] น. ประเทศ; ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ, กลุ่มชนที่มีความรู้สึกในเรื่องเชื้อชาติ ศาสนา ภาษา ประวัติศาสตร์ ความเป็นมา ขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมอย่างเดียวกัน หรืออยู่ในปกครองรัฐบาลเดียวกัน, ประชาชาติ ก็ว่า.

ชาติ,ชาติ,ชาติ-,ชาติ-

หมายถึง[ชาด, ชาติ-, ชาดติ-] น. รส เช่น ไม่เป็นรสไม่เป็นชาติ.

ชาติ,ชาติ,ชาติ-,ชาติ-

หมายถึง[ชาด, ชาติ-, ชาดติ-] น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า; ชนิด, จำพวก, ชั้น, หมู่; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้วความหมายคงเดิมหรือหมายถึงพวกหรือหมู่ เช่น คชาชาติ มนุษยชาติ. (ป., ส.).

ทวิชชาติ

หมายถึงน. ผู้เกิด ๒ ครั้ง, นก, หมู่นก; พราหมณ์. (ป., ส.).

พงศา

หมายถึง(กลอน) น. ผู้มีชาติสกุล.

บุพชาติ

หมายถึงน. ชาติก่อน. (ป. ปุพฺพชาติ).

ภินชาติ

หมายถึงว. ต่างชาติ, ต่างชาติชั้น. (ป., ส. ภินฺนชาติ).

เจ้ากรรมนายเวร

หมายถึงน. ผู้เคยมีกรรมมีเวรต่อกันมาแต่ชาติก่อน, เจ้ากรรม ก็ว่า.

เลือดผสม

หมายถึงน. ผู้ที่มีเลือดพ่อและแม่ต่างชาติกัน.

คู่บุญ

หมายถึงน. ผู้ที่เคยสร้างบุญกุศลร่วมกันมาในชาติก่อน.

ระลึกชาติ

หมายถึงก. ระลึกถึงความเป็นไปในชาติก่อน.