ผลการค้นหา

แฮ

หมายถึงอ. คำสร้อยที่ใช้ในบทร้อยกรอง.

กำบด

หมายถึงก. บัง เช่น มีโลมกำบดบัง ปลายเท้า สองแฮ. (โชค-โบราณ).

ทรหึงทรหวล

หมายถึง[ทอระหึงทอระหวน] (กลอน) ว. เสียงดังปั่นป่วน เช่น ทรหึงทรหวลพะ พานพัด หาวแฮ. (ตะเลงพ่าย).

ภูโช

หมายถึงน. งวงช้าง เช่น ภูโชพรายแพร่งเหลื้อม โสภา เพรอศแฮ. (ยวนพ่าย). (ป., ส. ภุช).

ธเรษตรีศวร

หมายถึง[ทะเรดตฺรีสวน] (แบบ; กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่ในโลก เช่น สายัณห์หวั่นสวาทไท้ ธเรศตรี ศวรแฮ. (ตะเลงพ่าย).

อุกคลุก

หมายถึง(กลอน) ก. เข้ารบคลุกคลีประชิดตัว, อุตลุด, เช่น อุกคลุกพลุก เงยงัด คอคช เศิกแฮ. (ตะเลงพ่าย).

เหี้ยม

หมายถึงว. แข็งกระด้างปราศจากเมตตากรุณา, ไม่ปรานี; ดุร้ายหมดความกลัว. (แบบ) น. เหตุ เช่น เหี้ยมนั้นจึงหากให้ ฉัตรหัก เหนแฮ. (ตะเลงพ่าย).

กระจอก

หมายถึง(โบ) น. เล็บ เช่น กระจอกสอกายใหญ่หน้า เล็กลาน หล็อนแฮ. (ตำราช้างคำโคลง). (ข. กฺรจก ว่า เล็บ).

ขุก

หมายถึงว. พลัน, ทันทีทันใด, เช่น ขุกเข็ญ ว่า เกิดความลำบากขึ้นทันที. ก. คิดขึ้นได้ทันที, เกิดขึ้นในปัจจุบันทันด่วน, เช่น อาวุธอย่าวางไกล ขุกคํ่า คืนแฮ. (โลกนิติ).