ผลการค้นหา

เดียวดาย

หมายถึงว. คนเดียวเท่านั้น, แต่ลำพังผู้เดียว, เช่น อยู่เดียวดาย.

ข้า

หมายถึงน. บ่าวไพร่, คนรับใช้.

ข้า

หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

ใย

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเส้นเล็ก ๆ บาง ๆ เช่น ใยบัว ใยแมงมุม. ว. นวลบาง, บาง ๆ, ละเอียดอ่อน เช่น นวลใย.

ชักใย

หมายถึง(สำ) ก. บงการอยู่เบื้องหลัง.

ยองไย่

หมายถึงน. ใยแมงมุม.

บ่าวไพร่

หมายถึงน. ข้าทาสบริวาร.

ช่วงใช้

หมายถึงก. รับใช้ เช่น เป็นข้าช่วงใช้.

เด็ดปลีไม่มีใย

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาด, ตัดญาติขาดมิตรกันเด็ดขาด, เด็ดบัวไม่ไว้ใย ก็ว่า.

เด็ดบัวไม่ไว้ใย

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาด, ตัดญาติขาดมิตรกันเด็ดขาด, มักใช้เข้าคู่กับ เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว ว่า เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว เด็ดบัวไม่ไว้ใย.

เมินเฉย

หมายถึงก. ไม่สนใจใยดี.

ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.