ผลการค้นหา

เฮง

หมายถึง(ปาก) ว. โชคดี, เคราะห์ดี. (จ. เฮง ว่า โชคดี).

เก่ง

หมายถึงว. สามารถในทางใดทางหนึ่ง เช่น เก่งคำนวณ เรียนเก่ง, เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น, เช่น เป็นหวัดเก่ง หลับเก่ง ลืมเก่ง.

สมัย

หมายถึง[สะไหฺม] น. เวลา, คราว, เช่น สมัยโบราณ สมัยกลาง สมัยปัจจุบัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ กาล เป็น กาลสมัย. (ป., ส.).

ร่วมสมัย

หมายถึงว. สมัยปัจจุบัน เช่น ประวัติศาสตร์ร่วมสมัย ศิลปะร่วมสมัย; รุ่นราวคราวเดียวกัน, สมัยเดียวกัน, เช่น ลุงกับพ่อเป็นคนร่วมสมัยกัน.

เพชรตัดเพชร

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.

ยวดยง

หมายถึงว. เชี่ยวชาญที่สุด, เก่งที่สุด.

ศิษย์มีครู

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งที่มีครูเก่ง.

หยอก

หมายถึงก. เล่นหรือล้อไม่จริงจัง. ว. ใช้ในประโยคปฏิเสธ หมายความว่า มาก เช่น เก่งไม่หยอก คือ เก่งมาก.

สมัยนิยม

หมายถึงน. ความนิยมในแต่ละสมัย เช่น แต่งตัวตามสมัยนิยม ไว้ผมตามสมัยนิยม.

ปาน

หมายถึงว. เหมือน, คล้าย, เช่น เก่งปานกัน; เช่น, เพียง, ดัง, เช่น ดีถึงปานนี้ เก่งอะไรปานฉะนี้.

ปากเปราะ

หมายถึงก. พูดจาทักทายเก่ง, พูดจาว่าคนง่าย ๆ; เห่าเก่ง (ใช้แก่สุนัข).

สุปาณี

หมายถึงว. ฝีมือเก่ง, คล่องแคล่ว. (ส.).