ค้นเจอ 34 รายการ

ชื่อเสียง

หมายถึงน. เกียรติยศ, ชื่อ ก็ว่า เช่น เสียชื่อ มีชื่อ.

มีชื่อ,มีชื่อเสียง

หมายถึงว. มีเกียรติยศชื่อเสียง.

กู้หน้า

หมายถึง(ปาก) ก. ช่วยทำให้ชื่อเสียงคงดีอยู่.

ขายผ้าเอาหน้ารอด

หมายถึง(สำ) ก. ยอมเสียสละแม้แต่ของจำเป็นที่ตนมีอยู่ เพื่อรักษาชื่อเสียงของตนไว้, ทำให้สำเร็จลุล่วงไป เพื่อรักษาชื่อเสียงของตนไว้.

ทิศาปาโมกข์

หมายถึงน. อาจารย์ผู้มีความรู้และชื่อเสียงโด่งดัง.

เลื่องลือ

หมายถึงก. รู้กันกระฉ่อนทั่วไป เช่น ชื่อเสียงเลื่องลือ ความสามารถเป็นที่เลื่องลือ.

ไว้ชื่อ

หมายถึงก. แสดงความรู้ความสามารถเป็นการฝากชื่อเสียงไว้ให้ปรากฏ เช่น ชาติชายต้องไว้ชื่อ.

สิโลก

หมายถึงน. โศลก, บทสรรเสริญยกย่อง; ชื่อเสียง, เกียรติยศ. (ป.; ส. โศฺลก).

ล้างแค้น

หมายถึงก. แก้แค้นโดยทำร้ายร่างกายหรือทำลายล้างชื่อเสียงของผู้ที่ทำให้ตนแค้น.

ระบือ

หมายถึงว. เล่าลือ เช่น ข่าวระบือ, เลื่องลือ, แพร่หลายรู้กันทั่ว, เช่น ชื่อเสียงระบือไปไกล.

เกียรติคุณ

หมายถึง[เกียดติคุน] น. คุณที่เลื่องลือ, ชื่อเสียงโดยคุณงามความดี.

เสียชื่อ

หมายถึงก. ทำให้ชื่อเสียงไม่ดี เช่น เขาติดยาเสพติดและเป็นนักการพนัน เลยทำให้เสียชื่อ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ