ผลการค้นหา

แข็ง

หมายถึงว. กระด้าง เช่น ลิ้นแข็ง; ไม่อ่อน, ไม่นิ่ม, เช่น เนื้อแข็ง ของแข็ง; กล้า เช่น แดดแข็ง; ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, เช่น ใจแข็ง; แรง เช่น วันแข็ง ชะตาแข็ง, เข้มแข็ง, ทนทาน, เก่ง, เช่น ทำงานแข็ง วิ่งแข็ง; ว่ายาก เช่น เด็กคนนี้แข็ง; นิ่งไม่ไหวติง, ไม่กระดิกกระเดี้ย, เช่น ขาแข็ง ตัวแข็ง.

มันแข็ง

หมายถึงน. มันของหมูที่ติดอยู่กับหนัง.

จุดแข็ง

หมายถึงน. จุดที่เข้มแข็ง, จุดที่ฝ่ายตรงข้ามจะเอาชนะได้ยาก, ตรงข้ามกับ จุดอ่อน.

เป๊ก

หมายถึงว. ใช้ประกอบคำ แข็ง ว่า แข็งเป๊ก หมายความว่า แข็งมาก.

ฉากแข็ง

หมายถึงน. ฉากตั้ง.

ท้องแข็ง

หมายถึงว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องคัดท้องแข็ง ก็ว่า.

กระดูกแข็ง

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ตายง่าย ๆ.

ลิ้นแข็ง

หมายถึงว. อาการที่พูดออกสำเนียงได้ไม่ชัด, อาการที่พูดภาษาอื่นให้ชัดได้ยาก.

กร้าว

หมายถึง[กฺร้าว] ว. แข็งกระด้าง, แข็งมากหรือแข็งเกินพอดีซึ่งอาจแตกบิ่นได้ง่าย, ไม่นุ่มนวล.

ล่ำ

หมายถึงว. มีเนื้อแน่นแข็ง.

เพชรดา

หมายถึง[เพ็ดชะดา] น. ความแข็ง, ความอยู่ยงคงกระพัน.

แข็งกร้าว

หมายถึงว. แข็งกระด้าง, ไม่นุ่มนวล.