ตัวกรองผลการค้นหา
ขวด
หมายถึงน. ภาชนะกลวงใน โดยมากทำด้วยแก้ว รูปสูง มักมีคอหรือปากแคบ สำหรับบรรจุของเหลวเป็นต้น, ลักษณนามว่า ใบ.
เหล้า
หมายถึง[เล่า] น. นํ้าเมาที่กลั่นหรือหมักแล้ว.
คอขวด
หมายถึงน. ส่วนของถนน สะพาน หรือลำน้ำตอนที่แคบเข้า.
เหล้าขาว
หมายถึงดู เหล้าโรง.
เหล้าโรง
หมายถึงน. เหล้าที่กลั่นจากโรงงานสุราโดยทั่วไปมักมีความเข้มข้นของเอทิลแอลกอฮอล์ประมาณ ๒๘ ดีกรี หรือ ๔๐ ดีกรี, เหล้าขาว ก็เรียก.
วารุณี
หมายถึงน. เทวีแห่งเหล้า; เหล้า. (ป., ส.).
อาระ
หมายถึงน. เหล้า. (ช.).
น้ำจัณฑ์
หมายถึง(ราชา) น. เหล้า.
อาพัด
หมายถึงก. เสกเหล้ากินเพื่อให้คงกระพัน เรียกว่า อาพัดเหล้า.
กรึ๊บ
หมายถึง[กฺรึ๊บ] ว. เสียงเกิดจากการกลืนของเหลวเช่นเหล้าอย่างรวดเร็ว, ลักษณนามเรียกการดื่มเหล้าอึกหนึ่ง ๆ ด้วยอาการอย่างนั้น เช่น ดื่มเหล้ากรึ๊บหนึ่ง ดื่มเหล้า ๒ กรึ๊บ. (ปาก) ก. ดื่ม (มักใช้แก่เหล้า).
ขวดโหล
หมายถึง[-โหฺล] น. ขวดปากกว้างมีฝา, โหล ก็เรียก.
โหล
หมายถึง[โหฺล] น. ขวดปากกว้าง มีฝา, ขวดโหล ก็เรียก.