ผลการค้นหา

เมื่อย

หมายถึงก. อาการเพลียของกล้ามเนื้อเมื่อทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งซ้ำ ๆ อยู่เป็นเวลานาน เช่น เดินอยู่นานจนเมื่อย เมื่อยมือเพราะเขียนหนังสือนาน.

เมลื่อย

หมายถึง[มะ-] ว. เมื่อย.

มิลาต

หมายถึงว. เหี่ยว, โรย; อิดโรย, เมื่อย. (ป.).

เมื่อยล้า

หมายถึงก. อาการที่เมื่อยมากทำให้เดินเคลื่อนไหวได้ช้าลง.

เมื่อยขบ

หมายถึงก. อาการที่เมื่อยปวดเหมือนมีอะไรขบบีบ หรือกดอยู่ที่ตรงนั้น.

เมลื่อยมล้า

หมายถึงว. เมื่อยล้า.

นวดฟั้น

หมายถึงก. บีบขยำให้หายปวดเมื่อยหรือเมื่อยขบ.

นวด

หมายถึงก. ใช้มือบีบหรือกดเพื่อให้คลายจากความปวดเมื่อยหรือเมื่อยขบ.

บิดขี้เกียจ

หมายถึงก. บิดร่างกายไปมาเพราะความเกียจคร้านหรือเพื่อแก้เมื่อยเป็นต้น.

ชระบอบ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. บอบชํ้า, เมื่อยล้า.

น้ำมันมนตร์

หมายถึงน. นํ้ามันมะพร้าวที่เสกเป่าด้วยเวทมนตร์คาถา เชื่อกันว่าทาแก้เมื่อยขบเป็นต้น.

มะม่าว

หมายถึง(กลอน) ก. เมื่อยล้า, อ่อนเพลีย. ว. เผือด, เศร้า.