ผลการค้นหา

เมฆ

หมายถึง[เมก] น. ไอนํ้าที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนลอยอยู่ในอากาศ. (ป., ส.).

ปโยธร

หมายถึงน. “ผู้ทรงไว้ซึ่งนํ้า” คือ เมฆ, “ผู้ทรงไว้ซึ่งนํ้านม” คือ ถัน. (ป., ส.).

วลาหก

หมายถึง[วะลาหก] น. เมฆ. (ป.).

ปัชชุน

หมายถึง(แบบ) น. เมฆ. (ป.).

เมฆินทร์

หมายถึง(กลอน) น. เมฆ.

วาริท,วาริธร

หมายถึงน. เมฆ. (ป., ส.).

ขี้เมฆ

หมายถึง(ปาก) น. เมฆ.

ช้างเผือก

หมายถึงน. ช้างในตระกูลชาติพรหมพงศ์ อิศวรพงศ์ พิษณุพงศ์ หรืออัคนิพงศ์ ที่มีลักษณะ ๗ สี คือ ขาว เหลือง เขียว แดง ดำ ม่วง เมฆ และมีตา เล็บ ขน เป็นต้น ประกอบด้วยคชลักษณ์ด้วย; โดยปริยายหมายถึงคนดีมีวิชาเป็นต้นที่เกิดในชนบทแล้วมามีชื่อเสียงโด่งดังอยู่ในกรุง.

อัมพุท

หมายถึงน. “ผู้ให้นํ้า” หมายถึง เมฆ. (ป., ส.).

ปโยชนม์

หมายถึง[ปะโยชน] น. “ผู้มีนํ้าเป็นที่เกิด” คือ เมฆ. (ส. ปโยชนฺมนฺ).

เมฆี

หมายถึง(กลอน) น. เมฆ.

พลาหก

หมายถึง[พะลา-] น. เมฆ, ฝน. (ป., ส. วลาหก).