ผลการค้นหา

เบื่อ

หมายถึงก. วางยาพิษเป็นต้นให้เมาหรือให้ตาย เช่น เบื่อหนู เบื่อปลา. ว. เมา. น. เรียกสารที่ทำให้เมาหรือให้ตายว่า ยาเบื่อ.

เบื่อ

หมายถึงก. รู้สึกอิดหนาระอาใจ เหนื่อยหน่าย หรือไม่อยาก เช่น เบื่องาน เบื่อโลก เบื่ออาหาร.

ยาเบื่อ

หมายถึงน. ยาพิษเป็นต้นที่กินแล้วทำให้เมาหรือตาย.

เบื่อเป็นยารุ

หมายถึงว. เบื่อมากเหมือนกับยารุที่ไม่มีใครอยากกิน เพราะมีกลิ่นเหม็นและรสขมเฝื่อน.

หน่าย

หมายถึงก. เบื่อ, จืดจาง, คลายจากความพัวพัน, คลายจากความรัก, มักใช้เข้าคู่กับคำ เบื่อ เป็น เบื่อหน่าย.

เหม็นเบื่อ

หมายถึงก. เบื่อหน่ายเพราะจำเจ.

ระอมระอา

หมายถึง(กลอน) ก. เบื่อหน่ายเต็มที.

หน่ายหนี

หมายถึงก. จากไปเพราะเบื่อหรือทนไม่ไหวเป็นต้น.

อิดหนาระอาใจ

หมายถึงก. เบื่อหน่าย, เอือมระอา.

จืดตา

หมายถึงว. ไม่เข้ม, ไม่เด่น, เบื่อเพราะชินตา.

เพลินตา

หมายถึงก. ดูเพลิน, ดูไม่รู้จักเบื่อ.

ตายเป็นเบือ

หมายถึงก. ตายมากมายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.