ผลการค้นหา

ตกฟาก

หมายถึงก. เกิด, เรียกเวลาที่เด็กออกพ้นครรภ์มารดาว่า เวลาตกฟาก (พื้นเรือนโบราณโดยมากเป็นฟาก); โดยปริยายใช้ในลักษณะที่พูดคำเถียงคำไม่หยุดปากว่า เถียงคำไม่ตกฟาก.

เถียง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เรือนพักชั่วคราวในทุ่งนา สำหรับอยู่เฝ้าข้าว.

เถียง

หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.

โต้เถียง

หมายถึงก. เถียงกันไปมา.

หือไม่ขึ้น

หมายถึงก. เถียงไม่ได้, คัดค้านไม่ได้, ไม่กล้าเถียง, ไม่กล้าคัดค้าน.

ท้อ

หมายถึง(กลอน) ก. กล่าว, โต้, เถียง.

ทุ่มเถียง

หมายถึงก. เถียงกันรุนแรงอย่างทะเลาะ.

ไม่ลดราวาศอก

หมายถึงก. ไม่ยอมผ่อนปรน เช่น เถียงไม่ลดราวาศอก.

ฉอด ๆ

หมายถึงว. อาการที่พูดหรือเถียงไม่หยุดปาก เช่น พูดฉอด ๆ เถียงฉอด ๆ.

สู้ปาก,สู้ฝีปาก

หมายถึงก. เถียงกัน เช่น สู้ปากเขาไม่ได้, สู้สีปาก ก็ว่า.

หือ

หมายถึงก. เถียง, คัดค้าน, เช่น อย่ามาหือนะ เขาไม่กล้าหือ.

มีเสียง

หมายถึงก. เถียง, มักใช้ในความปฏิเสธว่า อย่ามีเสียงนะ.