ผลการค้นหา

เตี้ย

หมายถึงว. มีรูปร่างตํ่ากว่าปรกติ.

วามน,วามน-

หมายถึง[วามะนะ-] น. คนเตี้ย, คนค่อม; ชื่อช้างประจำทิศใต้. ว. เตี้ย, สั้น, ค่อม. (ป., ส.).

ก่อมก้อ

หมายถึงว. ค่อม, เตี้ย, เช่น มีเจ่งตาบอดพลาย ก่อมก้อ. (โลกนิติ).

ต้อย

หมายถึงว. จ้อย, เตี้ย, เล็ก, น้อย, เช่น ไก่ต้อย.

หรัสวมูรดี

หมายถึง[หะรัดสะวะมูระดี] ว. มีร่างเล็ก, เตี้ย. (ส.).

ลา

หมายถึงว. เตี้ย เช่น เกยลา กี๋ลา เตียงลา แท่นลา.

ผาลา

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เตี้ย, แจ้, ลาด.

หรัสว,หรัสว-

หมายถึง[หะรัดสะวะ-] ว. สั้น; เล็ก, น้อย; ตํ่า, เตี้ย. (ส.; ป. รสฺส).

กระปุก

หมายถึงน. ภาชนะเครื่องปั้นดินเผาหรือแก้วเป็นต้น รูปป้อม ๆ เตี้ย ๆ ขนาดเล็ก โดยมากปากแคบ ก้นสอบ, ลักษณนามเรียกทะลายของผลระกำหรือผลจาก เช่น ผลระกำกระปุกหนึ่ง ผลจาก ๒ กระปุก.

ก้อม

หมายถึง(โบ) น. ปลาย. ว. ค่อม, เตี้ย. ก. ก้ม.

ตะแหมะแขะ

หมายถึง[-แหฺมะ-] ว. ใช้ประกอบคำ เตี้ย หมายความว่า เตี้ยผิดส่วน.

อั้นตั้น

หมายถึงว. อ้วนเตี้ย.