ผลการค้นหา

อ่าน

หมายถึงก. ว่าตามตัวหนังสือ, ถ้าออกเสียงด้วย เรียกว่า อ่านออกเสียง, ถ้าไม่ต้องออกเสียง เรียกว่า อ่านในใจ; สังเกตหรือพิจารณาดูเพื่อให้เข้าใจ เช่น อ่านสีหน้า อ่านริมฝีปาก อ่านใจ; ตีความ เช่น อ่านรหัส อ่านลายแทง; คิด, นับ. (ไทยเดิม).

อ่านโองการ

หมายถึงก. ประกาศในพิธีพราหมณ์เพื่อสรรเสริญและอัญเชิญเทพเจ้า.

ข้าม,ข้าม,ข้าม ๆ

หมายถึงว. เลยลำดับ, ไม่เป็นไปตามลำดับ, เช่น อ่านข้าม อ่านข้าม ๆ.

ก ข ไม่กระดิกหู

หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ-] (สำ) น. ผู้ที่เรียนหนังสือแล้วไม่รู้ อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้.

ตู่ตัว

หมายถึงว. เพี้ยนตัว, ไม่ตรง, (ใช้ในการอ่านหนังสือ เช่น อ่านตู่ตัว ด เป็นตัว ค).

บอกคำบอก

หมายถึงก. บอกหรืออ่านหนังสือให้เขียนตาม.

อักขรวิบัติ

หมายถึงน. การเขียน อ่าน หรือออกเสียงไม่ถูกต้องตามอักขรวิธี.

ไทยนับสาม,ไทยนับห้า

หมายถึงน. ชื่อวิธีเขียนหนังสือลับอย่างโบราณ เมื่อจะอ่านต้องนับอ่านตัวที่ ๓ หรือที่ ๕ ฯลฯ ตามชื่อ.

เดินทุ่ง

หมายถึงก. ตะลุยไป (ใช้ในการอ่าน แต่ง หรือแปลหนังสือ).

หนอนหนังสือ

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบหมกมุ่นอยู่กับการอ่านหนังสือ.

อ่านเล่น

หมายถึงก. อ่านเพื่อความเพลิดเพลิน เช่น เอาหนังสือไปอ่านเล่นสัก ๒ เล่มซิ. ว. ที่แต่งขึ้นให้อ่านเพื่อความเพลิดเพลิน ในคำว่าหนังสืออ่านเล่น.

ไม้ยามักการ

หมายถึงน. เครื่องหมายบังคับให้อ่านพยัญชนะควบ รูปดังนี้ ๎.