ตัวกรองผลการค้นหา
ส้วย
หมายถึงว. ลักษณะที่เป็นมุมแหลมออกไป.
หมายถึงก. ชำแหละ, ผ่าล้าง.
สวย
หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.