ผลการค้นหา

บรรเจิด

หมายถึง[บัน-] ก. เชิดสูงขึ้น, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.

เธอ

หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย มักใช้ในระหว่างเพื่อนผู้หญิงด้วยกัน หรือใช้กับผู้มีศักดิ์ตํ่ากว่า เช่นครูพูดกับศิษย์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒, คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง ใช้กับผู้มีศักดิ์ตํ่ากว่าด้วยความยกย่องหรือเอ็นดูเป็นต้น, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓.

เกิด

หมายถึงก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กำเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.

ประเจิด

หมายถึงก. บรรเจิด, เชิดขึ้นสูง, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.

ถือกำเนิด

หมายถึงก. เกิด.

ปิตุภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. บ้านเกิด, เมืองเกิด.

ประภพ

หมายถึงน. การเกิดก่อน; แดน, ที่เกิด. (ส. ปฺรภว).

เหตุการณ์

หมายถึงน. เรื่องที่เกิดขึ้น.

เสวยพระชาติ

หมายถึงก. เกิด (ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์).

เกิดสูรย์

หมายถึง(ปาก) ก. เกิดสุริยุปราคา, มักใช้เข้าคู่กับคำ เกิดจันทร์ เป็น เกิดสูรย์เกิดจันทร์.

ออกจะ

หมายถึงว. ค่อนข้างจะ เช่น เธอออกจะอ้วน ของออกจะแพง.

ชักเงา

หมายถึงก. ทำให้เกิดเงา. ว. ที่ทำให้เกิดเงา เช่น นํ้ามันชักเงา.