ผลการค้นหา

กลัว

หมายถึง[กฺลัว] ก. รู้สึกไม่อยากประสบสิ่งที่ไม่ดีแก่ตัว เช่น กลัวบาป กลัวถูกติเตียน, รู้สึกหวาดเพราะคาดว่าจะประสบภัย เช่น กลัวเสือ กลัวไฟไหม้.

เกรงกลัว

หมายถึงก. กลัว.

หวาดกลัว

หมายถึงก. มีความรู้สึกกริ่งเกรง, รู้สึกสะดุ้งกลัว.

หวั่นหวาด

หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า.

หวาดหวั่น

หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวั่นหวาด ก็ว่า.

แขยง

หมายถึง[ขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, ขยะแขยง ก็ว่า.

สยด

หมายถึง[สะหฺยด] ก. ใจหายวาบขึ้นทันที เพราะความหวาดกลัวต่อสิ่งที่ได้เห็น.

ภย,ภย-

หมายถึง[พะยะ-] (แบบ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. (ป., ส.).

ขยะแขยง

หมายถึง[ขะหฺยะขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.

กริ่งเกรง

หมายถึงก. ระแวงกลัวไป.

คร้ามเกรง

หมายถึงก. เกรงกลัว.

ขี้หดตดหาย

หมายถึง(ปาก) ว. ใช้เป็นสำนวนประกอบคำ กลัว ว่า กลัวจนขี้หดตดหาย หมายความว่า กลัวมาก.