ผลการค้นหา

สัมพันธ,สัมพันธ-,สัมพันธ์,สัมพันธน์

หมายถึง[สำพันทะ-, สำพัน] ก. ผูกพัน, เกี่ยวข้อง, เช่น เขากับฉันสัมพันธ์กันฉันญาติ ข้อความข้างหลังไม่สัมพันธ์กับข้อความข้างหน้า. (ไว) น. การแยกความออกเป็นประโยค ๆ หรือส่วนต่าง ๆ ของประโยค แล้วบอกการเกี่ยวข้องของประโยคและคำต่าง ๆ ในประโยคนั้น ๆ. (ป., ส.).

โลกาภิวัตน์

หมายถึงน. การแพร่กระจายไปทั่วโลก; การที่ประชาคมโลกไม่ว่าจะอยู่ ณ จุดใด สามารถรับรู้ สัมพันธ์ หรือรับผลกระทบจากสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วกว้างขวาง ซึ่งเนื่องมาจากการพัฒนาระบบสารสนเทศเป็นต้น. (ป. โลก + อภิวตฺตน; อ. globalization).

สายสัมพันธ์

หมายถึงน. ความผูกพันกันมาช้านาน, ความเกี่ยวข้องเป็นมิตรไมตรีกันมานาน, เช่น ไทยกับจีนมีสายสัมพันธ์อันดีมาหลายร้อยปีแล้ว.

ตอกเสาเข็ม

หมายถึงท่าทางหนึ่งของการมีเพศสัมพันธ์

จืดจาง

หมายถึงก. คลายลง, เหินห่าง, เช่น ความสัมพันธ์จืดจาง.

ตัดเชือก

หมายถึง(สำ) ก. ตัดความสัมพันธ์ ไม่ยอมให้ความช่วยเหลืออีกต่อไป.

ประชาคม

หมายถึงน. ชุมชน, กลุ่มชนซึ่งอยู่รวมกันและมีการติดต่อสัมพันธ์กัน.

วิเทศสัมพันธ์

หมายถึง[วิเทด-] น. ความสัมพันธ์กับต่างประเทศ.

ญาติสืบสาโลหิต

หมายถึง(กฎ) น. ญาติที่มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด.

พันธมิตร

หมายถึงน.ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐที่จะช่วยเหลือกันตามสนธิสัญญาที่ทำไว้ เพื่อร่วมรบหรือเพื่อการป้องกันร่วมกัน.

เทววิทยา

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยพระเจ้าและความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับโลก. (อ. theology).

รัฐศาสตร์

หมายถึง[รัดถะสาด] น. วิชาว่าด้วยการเมืองและการปกครองประเทศ ตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ.