ตัวกรองผลการค้นหา
อภิเลปน์
หมายถึงน. การลูบไล้; เครื่องลูบไล้, ของหอม. (ป.).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศีล
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดอาหาร
คำราชาศัพท์หมวดเครื่องใช้ต่าง ๆ
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
ลูบไล้
หมายถึงก. ใช้มือลูบไปทั่ว ๆ เช่น เอามือลูบไล้ไปทั่วตัว, ทาบาง ๆ ให้ทั่ว เช่น ใช้ครีมลูบไล้ใบหน้า.
รับศีล
หมายถึงก. ถือศีล, สมาทานศีล.
ให้ศีล
หมายถึงก. อาการที่พระภิกษุบอกศีลให้ผู้ศรัทธาสมาทานรับ เช่น ทุกคนควรสำรวมกิริยาเวลาพระให้ศีล.
ศีล
หมายถึง[สีน] น. ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนาที่กำหนดการปฏิบัติกายและวาจา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม; (ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม); พิธีกรรมบางอย่างทางศาสนา เช่น ศีลจุ่ม ศีลมหาสนิท. (ส. ศีล ว่า ความประพฤติที่ดี; ป. สีล).
วิเลป,วิเลป-,วิเลปนะ
หมายถึง[วิเลบ, วิเลปะ-, วิเลปะนะ] น. การทา, การลูบไล้; เครื่องลูบไล้. (ป., ส.).
บำโบ,บำโบย,บำโบล
หมายถึงก. ลูบไล้. (อนันตวิภาค).
รักษาศีล
หมายถึงก. ระวังรักษาตนไม่ให้ประพฤติผิดศีล.
ผิดศีล
หมายถึงก. ล่วงละเมิดศีล.
ให้ศีลให้พร
หมายถึงก. กล่าวแสดงความปรารถนาดีให้เกิดสวัสดิมงคล ความเจริญรุ่งเรืองแก่ผู้รับ เช่น ผู้ใหญ่ให้ศีลให้พรแก่ลูกหลาน.
ประเสริฐ
หมายถึง[ปฺระเสิด] ว. วิเศษ, ดีเลิศ, ดีที่สุด.
ถือศีล
หมายถึงก. รักษาศีล.