ผลการค้นหา

ศรัทธา

หมายถึง[สัดทา] น. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส, เช่น สิ้นศรัทธา ฉันมีศรัทธาในความดีของเขา บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ประสาทะ เป็น ศรัทธาประสาทะ. ก. เชื่อ, เลื่อมใส, เช่น เขาศรัทธาในการรักษาแบบแพทย์แผนโบราณ. (ส. ศฺรทฺธา; ป. สทฺธา).

มั่น

หมายถึงว. แน่, แน่นอน, เช่น ใจมั่น; แน่น เช่น จับให้มั่น.

ฉลองศรัทธา

หมายถึง(ปาก) ก. ตอบแทนเต็มที่.

มุ่งมั่น

หมายถึงก. ตั้งใจอย่างแน่วแน่ เช่น เขามุ่งมั่นในการทำความดี.

ยึดมั่น

หมายถึงก. ยึดถืออย่างมั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลงง่าย ๆ เช่น ยึดมั่นในหลักการ ยึดมั่นในตัวบุคคล.

อุปาทาน

หมายถึง[อุปาทาน, อุบปาทาน] น. การยึดมั่นถือมั่น, การนึกเอาเองแล้วยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น ๆ. (ป.).

สัทธาธิกะ

หมายถึงน. ผู้ยิ่งด้วยศรัทธา. (ป.).

แก่กล้า

หมายถึงก. เข้มแข็ง, ยวดยิ่ง, เช่น ศรัทธาแก่กล้า.

สัณฐิติ

หมายถึงน. ความตั้งมั่น. (ป.; ส. สํสฺถิติ).

หมายมั่นปั้นมือ

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งมั่นจะเอาหรือจะเป็นให้ได้.

ทลอึง

หมายถึง[ทนละ-] (กลอน) ก. ตั้งมั่น, มั่นคง.

ธุว,ธุว-

หมายถึง[ทุวะ-] (แบบ) ว. มั่น, เที่ยง. (ป.).