ตัวกรองผลการค้นหา
ฤษี
หมายถึง[รึ-] น. ฤๅษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ. (ส. ฤษี ว่า ผู้เห็น, ผู้แต่งพระเวท; ป. อิสิ).
ทั้งหลาย
หมายถึงว. หมดด้วยกัน เช่น คนทั้งหลายเกิดมาแล้วต้องตาย, มีจำนวนมาก เช่น คนทั้งหลายเขาพูดกันว่า.
สิทธา
หมายถึง(กลอน) น. ฤษี.
อายัน
หมายถึงน. นักบวช, ฤษี. (จินดามณี).
สิทธาจารย์
หมายถึงน. อาจารย์ผู้สำเร็จ, ฤษี.
พรหมฤษี
หมายถึงน. ฤษีที่เป็นพราหมณ์โดยกำเนิด.
สังปะติแหงะ,สังปะลิเหงะ
หมายถึง[-แหฺงะ, -เหฺงะ] น. ฤษี. (ช.).
นักสิทธิ์
หมายถึงน. ผู้สำเร็จ, ฤษี, ลักษณนามว่า ตน.
กาศยป
หมายถึงครุฑ, บุตรของฤษี กัศยป และ นางวินตา
กาศยปิ
มุนิ,มุนี
หมายถึงน. นักปราชญ์, ฤษี, พระสงฆ์. (ป., ส.).
เวนไตย
หมายถึงครุฑ, บุตรของนางวินตา กับ ฤษี กัศยป