ผลการค้นหา

รักใคร่

หมายถึงก. รัก เช่น พี่น้องคู่นี้รักใคร่กันดี.

โปรดปราน

หมายถึงก. เอ็นดู, รักใคร่.

ชอบพอ

หมายถึงก. รักใคร่กัน, ถูกอัธยาศัยกัน.

สินิทธ์

หมายถึงว. สนิท, เกลี้ยงเกลา, อ่อนโยน, รักใคร่. (ป.; ส. สฺนิคฺธ).

เอ็นดู

หมายถึงก. มีใจรักใคร่, ปรานี.

ปฏิพัทธ์

หมายถึงก. เนื่องกัน, ผูกพัน, รักใคร่. (ป. ปฏิพทฺธ; ส. ปฺรติพทฺธ).

รัต,รัต,รัต-

หมายถึงน. ราตรี, กลางคืน, มักใช้ประกอบท้ายคำ เช่น ทีฆรัต ว่า ราตรียาว คือ เวลานาน. ว. ย้อมสี, มีสีแดง; กำหนัด, รักใคร่. (ป. รตฺต; ส. รกฺต).

สนิท

หมายถึง[สะหฺนิด] ว. อย่างใกล้ชิด, ชิดชอบ, เช่น เพื่อนสนิท คนสนิท เขาสนิทกันมาก, แนบชิด เช่น เข้าปากไม้ได้สนิท; กลมกล่อม, กลมกลืน, ในลักษณะที่เข้ากันได้ดีไม่มีอะไรบกพร่อง ซึ่งดูประหนึ่งว่าเป็นเนื้อเดียวหรือเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เช่น ประตูปิดสนิท สีเข้ากันสนิทเป็นเนื้อเดียวกัน ผนังห้องแต่ละด้านแม้จะทาสีต่างกันแต่สีก็เข้ากันได้สนิท; อย่างแท้จริง หรือทั้งหมดโดยไม่มีอะไรแทรกหรือเจือปน เช่น มะปรางหวานสนิท เชื่อสนิท ตีหน้าสนิท. (ป. สินิทฺธ ว่า เสน่หา, รักใคร่; ส. สฺนิคฺธ).

สวาดิ

หมายถึง[สะหฺวาด] (โบ) ก. รักใคร่, ยินดี.

ใคร่

หมายถึง[ไคฺร่] ก. อยาก, ต้องการ, ปรารถนา, ใฝ่; ใช้เป็นคำช่วยกริยาแสดงการขอร้องอย่างสุภาพ เช่น ใคร่ขออนุญาตดำเนินการ.

สวาสดิ์

หมายถึง[สะหฺวาด] ก. รักใคร่, ยินดี.

อานก,อานิก

หมายถึง[-นก, -นิก] ก. เอ็นดู, รักใคร่. (ข. อาณิต).