ผลการค้นหา

เกียจคร้าน

หมายถึงก. ขี้เกียจ, ไม่อยากทำงาน.

นอนเอือก

หมายถึงก. นอนอืดอย่างเกียจคร้าน.

โกสัช

หมายถึง[-สัด] (แบบ) น. ความเกียจคร้าน. (ป. โกสชฺช).

ซึมกะทือ

หมายถึง(ปาก) ว. ซึมเซา ง่วงเหงา หรือเกียจคร้าน.

บิดขี้เกียจ

หมายถึงก. บิดร่างกายไปมาเพราะความเกียจคร้านหรือเพื่อแก้เมื่อยเป็นต้น.

งอมืองอตีน

หมายถึงก. เกียจคร้าน, ไม่สนใจขวนขวายทำการงาน, ไม่คิดสู้.

นอนกินบ้านกินเมือง

หมายถึง(สำ) ก. นอนตื่นสายด้วยความเกียจคร้าน (ใช้เป็นคำประชด).

ใฝ่ร้อนจะนอนเย็น ใฝ่เย็นจะดิ้นตาย

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งหวังจะสบายต้องทำงาน ถ้าเกียจคร้านจะลำบากยากจน.

หลังยาว

หมายถึง(สำ) ว. เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอนว่า ขี้เกียจหลังยาว, ขี้เกียจสันหลังยาว ก็ว่า.

ทันธ,ทันธ-,ทันธ์

หมายถึง[ทันทะ-] (แบบ) ว. ช้า ๆ, เงื่อง, เกียจคร้าน; หนัก; เขลา เช่น ทันธปัญญา คือ ปัญญาเขลา. (ป.).

สันหลังยาว

หมายถึง(สำ) ว. เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอนว่า ขี้เกียจสันหลังยาว หรือใช้สั้น ๆ ว่า สันหลังยาว ก็มี, ขี้เกียจหลังยาว ก็ว่า.

ขยัน

หมายถึง[ขะหฺยัน] ก. ทำการงานอย่างแข็งขันไม่ปล่อยปละละเลย, ทำหรือประพฤติเป็นปรกติสมํ่าเสมอ, ไม่เกียจคร้าน; แข็งแรง, เข้าที, เช่น เนื้อหนังขยันมั่นคงนัก. (อิเหนา), พอกํ้ากึ่งกลางนั้นขยันนัก. (เพลงยาวถวายโอวาท).